Constante zelftwijfel.

Jezelf onder de loep nemen.

Heb jij wel eens dat gevoel dat je evengoed niet naar stal moet gaan? Dat je paard sowieso wel zijn krachtvoer, hooi en weidegang krijgt en jou niet nodig heeft. Kost het je wel eens moeite om je bij elkaar te rapen en toch naar je paard te gaan, terwijl je hem toch echt wel graag ziet? Ik heb goed nieuws voor je, je bent namelijk niet alleen.

Wat de reden ook is dat je niet wilt gaan, het zal in jouw hoofd vast een goede reden zijn. Maar soms moeten we die reden eens even onder de loep nemen. Is er een specifieke reden waarom je niet wilt gaan? Ben je ziek, oververmoeid of voel je jezelf niet lekker? Dan is het aannemelijk dat je vandaag liever een dagje thuis blijft. Zou je liever een boek lezen, heb je een belangrijk examen voor de deur staan? Dat zijn goede redenen om één dagje over te slaan, zolang je paard daar niet onder lijdt. Dat wil zeggen dat paard gegarandeerd verzorgd wordt zoals dat zou moeten. Hij moet vers water en voldoende ruwvoer ter beschikking hebben, voldoende beweging krijgen en sociale interactie hebben met andere paarden.

Maar wat als je niet wilt gaan omdat het toch nooit goed genoeg is ? Of omdat je de confrontatie met jouw angsten wilt vermijden? Dan is het een idee om toch naar jouw paard te gaan en te werken hieraan. Als je normaal wou rijden, maar de galop boezemt je angst in, ga dan toch rijden. Ik zeg niet dat je nu onmiddellijk aan de galop moet werken, maar weet dat je jouw angsten alleen kan aangaan door ze onder ogen te zien. Je zal dus ooit een keertje moeten galopperen. Het belangrijkste onderdeel van een doel behalen, is het opdelen van dat doel en kleine stukjes. Een soort van mini-doel zeg maar. Dat maakt kleine successen haalbaar en de stap naar het behalen van het ultieme doel gemakkelijker.

Ervaar je de negatieve gedachten dat je niet kan rijden, of niet goed genoeg naar jouw perceptie, dan ben je misschien het slachtoffer van perfectionisme.

Het leed dat perfectionisme heet.

Veel mensen zien perfectionisme als iets positief. Ze denken dat perfectionisme betekent dat je een feilloze planning hebt, dat jij en je paard altijd een harmonieus team zijn, dat jij en je paard er altijd perfect uit zien en je dat je alles kent en/of kunt. Laat ik het even duidelijk maken, ja het is fijn om veel te weten en te kunnen, maar je verwacht van je bekapper toch ook niet dat hij dierenarts is? Ja, je hoefsmid moet een heel goede anatomische en fysiologische kennis hebben van de hoef. Maar voor een maagzweer gaat hij (of zij!) je waarschijnlijk moeten doorsturen naar de dierenarts.

Perfectionisme geeft je soms het idee dat je dat allemaal wél moet kunnen en kennen. Bij perfectionisme wil je steeds streven naar perfectie, wat gepaard gaat met ongezonde en onhaalbare doelen, waarbij je ook nog eens afhankelijk ben van de mening van anderen. Want daar hecht een perfectionist belang aan, de opinie van andere, die vaak geen kaas hebben gegeten van correct paarden houden of paardrijden. Het is eigenlijk een ondraagbare last die je voelt omdat je denkt dat je niet goed genoeg bent.

En wat is dan het gevolg hiervan? Vaak gaan perfectionisten zichzelf afbreken "Ik doe ook maar wat." of "Het stelt niet zoveel voor." En hebben ze een constant gevoel van ongenoegen.
Sommige anderen hebben vooral last van uitstelgedrag onder het mom van "Als ik het niet doe, zal het al niet fout zijn." De stress en onzekerheid die erbij komt kijken, zal leiden (of in dit geval lijden) tot andere mentale gezondheidsproblemen zoals bijvoorbeeld depressie of burn-out.Het leven van een perfectionist is zwaar. Aan het eind van elke dag twijfel je aan jezelf. Dat is wat perfectionisme is: constante zelftwijfel.

Pauze en focus.

Even de tijd nemen om stil te staan, dat vinden de meeste perfectionisten behoorlijk moeilijk. Het is lastig om niks te doen en even pauze te nemen. Vaak associëren we "niets doen" met luiheid, nalatigheid en onverschilligheid. De meeste ambitieuze ruiters hebben de overtuiging dat ze continue aan zichzelf moeten werken. Anders ben je lui en een nietsnut. Maar dat is natuurlijk helemaal niet waar. Probeer te accepteren dat je gewoon jezelf mag zijn. Weet dat je deze rust niet moet compenseren, niet vandaag en ook niet morgen. Het is oké om gewoon te zijn.

Naast de dingen die we onszelf opleggen, zit ons leven ook nog eens propvol met prikkels: het verkeer, je sociale media, gesprekken, vervelende discussies die opgelost moeten worden, taken lijstjes, en nog zoveel meer. Je hersenen moet al deze informatie verwerken. En je kan je hersenen een handje helpen, door prikkels zoveel mogelijk te beperken.

Om te beginnen is het belangrijk om een focus te houden op het gene wat echt belangrijk is. Je telefoon kan je dus best even af zetten. Of leg hem even weg in je kastje, je kan hem weer oppikken na het rijden. Sta je op een pensionstal? Of zijn er lessen in de piste? Kies bewust ervoor om naar je paard te gaan op momenten dat het rustig is. Zo vermijd je frustraties door de discussies en roddels van stalgenoten uit de weg te gaan, en waarschijnlijk de piste voor jouw alleen te hebben. Zodoende kan jij in alle rust met je paard bezig zijn. Zo hoeft jouw brein zich veel minder bezig te houden met de details van de dag en kan je je dus veel meer focussen! En weet je, meer focus is meer groei⁣!

⁣Verander je gedachten gang.

Vind je het moeilijk om een positieve mindset te houden? Voeg dan het woordje "nog" toe aan de dingen die je denkt. Bijvoorbeeld: Ik kan het niet vs. Ik kan dit nog niet. Door te denken dat je het nu nog niet kunt, bevestig je onbewust dat je het later wél zal kunnen. Hierdoor zal je beter of meer open staan voor de tips van je trainer of coach. Ervaar je dat je veel fouten maakt? Zie het als een leermoment, denk eraan dat Rome ook niet op één dag gebouwd is. Regelmatig blijven oefenen, jezelf en je paard belonen, tijdig pauzes en rust inlassen en leren uit de fouten zijn de sleutels tot succes, zonder jezelf de grond in te boren.

"Before the inside of the horse can be right, the inside of the person needs to be right" - Tom dorrance

Daily challenge.

Laten we vandaag eens de focus leggen op jouw allermooiste eigenschappen! Waarom ben je blij met jezelf? Waar ben jij nou echt trots op? Misschien ben je wel hartstikke grappig of super geduldig? Mensen zijn niet gewend om hardop te zeggen wat ons trots maakt. Alles wat je voedt, groeit. Dus als je de mooie kanten extra benadrukt, groei je daarvan.

Daarnaast zou ik willen dat je opnieuw  nagaat wat jouw doel is. Probeer dat doel op te delen in kleine stukjes. De weg naar je doel is soms lang en een uitdaging. Maar het is belangrijk om jezelf de tijd te gunnen die je nodig hebt om dit doel te behalen. Bouw jezelf op in plaats van jezelf af te breken. Ervaar je moeite met het stellen van een doel en dit op te breken in kleine, haalbare doelen? Dan help ik je graag verder.

Graag wil ik je nog meegeven, dat mijn gratis mini E-book nog steeds beschikbaar is. Als je hem nog niet gedownload hebt, dan kan dat hier.